KASKO-wonen: dé notendop!
Huisje, kindje, scheiding
Lang geleden trouwde ik (Evi, het brein achter oMdenkerij) met Robin. Samen kregen we twee heerlijke koters.
In 2015 besloten we, na lang en hard werken aan onze relatie, te scheiden. Onze kinderen bleven in ons pas verbouwde huis wonen, en wij verkasten om beurt een jaar lang elke week naar een appartement in de buurt. ‘Birdnesting’, heet dat, met een sjiek woord.
Maar na een jaar heen en weer sleuren met onze spullen, gingen we elks onze eigen weg. Robin kocht een huis met zijn lief en haar kinderen, en ik huurde een groot huis dat ik deel met een gescheiden vriendin en haar dochter.
De kinderen wisselen dus nu al 9 jaar elke week van thuis, spullen én ouders. En hoewel dit een gewoonte is geworden, is het nog steeds niet makkelijk. De koters missen áltijd 1 van hun 2 ouders. Zij zijn het nu die de spullen heen en weer sleuren, week na week. Ik, als ouder, mis de helft van mijn koters hun leven. Ik ben er vaak niet wanneer ze mij nodig hebben. Aangezien beide koters een grote zorgnood hebben, is dat extra lastig. En hoewel wij als ouderteam een hele fijne samenwerking hebben, blijft het gevoel van falen groot.
Merging…
Dusss besloten we zo’n dikke 4 jaar geleden dat we graag de kinderen opnieuw 1 eigen plek wilden geven. We ontwierpen twee woningen die op de eerste verdieping met elkaar verbonden worden. Wanneer de kinderen hun kamer uitkomen, gaan ze links naar het huis van mama, en rechts naar het huis van papa. Samen met Kristien, de vriendin van Robin en haar kinderen, vormen we samen een groot, warm nest.
We doopten ons nest ‘KASKO’: De ‘KAS’ komt van ‘Koters Apart en toch Samen’, en de KO komt van KOkon. Samen KASKO, dus!
Hoopverlening in plaats van hulpverlening
Naast het KAS-wonen, ga ik dus zelf met oMdenkerij ook 2 KOkon-kamers creëren. Dat zijn kamers die een kokonnetje binnen ons nest vormen, voor mensen die dat nodig hebben. Op dit moment zijn dat 2 kamers op de 2e verdieping van het linkerhuis. Op termijn zou dat bijvoorbeeld ook een unit in de tuin kunnen worden.
De ene KOkonkamer voorzien we voor een jongere die vanuit een voorziening voor Bijzondere Jeugdzorg, zich af en toe mee komt warmen in ons nest. De andere KOkon-kamer voorzien we voor een recent alleenstaande jonge ouder. We weten immers dat het cruciaal is om een betaalbare eigen warme plek te hebben om te kunnen landen na een relatiebreuk. We doen zo voor beide doelgroepen aan ‘hoopverlening’.
De Catch
Maar nu komt de ‘catch’: aan die zandweg waar we onze twee gronden kochten, bleken we niet te mogen bouwen, vooraleer er een nieuwe weg werd aangelegd. Iets met een ietwat ondoordachte vergunning die al eerder voor de aanpalende verkaveling werd toegekend, en het onontwarbare mysterie van hoe dat dan nu moest geregeld worden.
Kort gezegd: Het duurde ruim 3 jaar vooraleer we uiteindelijk een vergunning konden bemachtigen.
Dat zorgde niet alleen voor véél frustratie, maar ook voor giga-prijsstijgingen van zowat ALLES wat we nodig hebben om een huis te bouwen -danku Covid, en danku, oorlog.
Resultaat? Een gat in het bouwbudget van ongeveer €50.000, alleen al voor de linkerwoning.
Hellep!
Toegegeven: de moed zonk ons in de schoenen. Maar dit is zulk waardevol project, dat we niet willen opgeven. Maar daarvoor hebben we jouw hulp nodig. Help ons deze KASKO-droom te realiseren.
Dat kan door:
- te sponsoren: hier zoeken we bedrijven die bvb aan een goedkoper tarief bouw- of woonmaterialen aanbieden
- het kan door (bouw)materiaal te doneren (heb jij nog iets liggen wat je niet meer nodig hebt? Check onze materiaallijst om te zien wat we nog allemaal kunnen gebruiken!)
- het kan ook door Jouw helpende handen aan te bieden; Check op de website waarmee je ons allemaal kan helpen, en wanneer!
- Je kan ook geld doneren via onze crowdfunding (kleine beetjes maken een groot geheel!)
- Door dit verhaal mee te verspreiden (deel de URL, de instagramberichten op instagram.com/omdenkerij/ of https://www.facebook.com/evi.dewachter.7 )
Wij zijn u alvast eeuwig dankbaar!